Een dag met een droevig end.
Door: Roald
Blijf op de hoogte en volg Roald & Rianne
13 Oktober 2014 | Oeganda, Mukono
De zaterdag begint zoals tot nog toe met het verzorgen van de kleuters (1- jarigen) door Rianne. Ik werk in de keuken en snij de wortels voor de soep. 'Smiddags na het eten ga ik naar het huis omtevragen hoe het zit met de naaimachine gebruikt kan worden voor het naaien van de gordijnen als er een kind binnen komt hollen en vertelt dat Astrum zijn voet gebroken heeft met de skelter. Snel naar de kliniek om te kijken of we kunnen helpen. Nou dat kon er was alleen een verpleeghulp. De dokter en andere waren vrij.
Het was wel even schrikken. Zijn voet bleek 2 cm boven zijn tenen te zijn afgesneden en hing nog aan een stukje vel en vlees aan zijn voet. Voorzichtig alles bijelkaar gelegd enaf gedekt. De jongen nog een infuus gegeven. Dan in de ambulance en een reis van ca.5 kwartier naar Kampala. Eerste stuk door de bushbush en dan de grote weg. Wel wij klagen wel eens over drempels dit is nog 10 keer erger. Aangekomen in het ziekenhuis weet je niet waar je bent. Dit lijkt wel oorlog er zijn al verschillende slachtoffers binnen en staan in een rij on de gang opgesteld. De een bloed nog harderdan de ander. Hallo eerst een briefje halen en achteraansluiten. Dit is schrijnende armoede. Ik zal verdere details maar laten voor wat het is. Hij is uiteindelijk geopereerd en ze hebben zijn voorvoet er weer aangezet.
Nu maar hopen dat alles wil hechten.
Het was wel even schrikken. Zijn voet bleek 2 cm boven zijn tenen te zijn afgesneden en hing nog aan een stukje vel en vlees aan zijn voet. Voorzichtig alles bijelkaar gelegd enaf gedekt. De jongen nog een infuus gegeven. Dan in de ambulance en een reis van ca.5 kwartier naar Kampala. Eerste stuk door de bushbush en dan de grote weg. Wel wij klagen wel eens over drempels dit is nog 10 keer erger. Aangekomen in het ziekenhuis weet je niet waar je bent. Dit lijkt wel oorlog er zijn al verschillende slachtoffers binnen en staan in een rij on de gang opgesteld. De een bloed nog harderdan de ander. Hallo eerst een briefje halen en achteraansluiten. Dit is schrijnende armoede. Ik zal verdere details maar laten voor wat het is. Hij is uiteindelijk geopereerd en ze hebben zijn voorvoet er weer aangezet.
Nu maar hopen dat alles wil hechten.
-
13 Oktober 2014 - 15:42
Margreeth:
Wat een toestand! Gelukkig konden jullie helpen en kon Astrum geopereerd worden. Hopelijk komt het goed. Kunnen jullie even bijkomen van de schrik. Wat een ervaring.
Liefs, Margreeth -
13 Oktober 2014 - 18:02
Kim:
Hoi Roald, Ja wat een trieste toestand daar he !!! Ik hoop dat het goed komt met Astrum. Trouwens even een vraag wie betaald deze kosten van het ziekenhuis ??
Fijn dat jullie er waren om zo snel te kunnen reageren. Succes en probeer wel lekker te genieten daar want Ugandezen zijn vriendelijk en muzikaal zoals je op de verjaardag van Pita hebt gemerkt.
Lieve groet Kim -
13 Oktober 2014 - 18:16
Jac & Annette:
Fijn dat jullie konden helpen bij dat manneke
het zal z'n tijd nodig hebben maar het zal allemaal wel goed komen,
hij is nog jong,
proberen jullie maar te genieten,
want nu zie je pas veel ellende om je heen,
groetjes van ons
jac & annette
-
13 Oktober 2014 - 18:34
Joke:
Jammer dat het nodig was je medische kennis en ervaring te gebruiken, maar toch ook fijn dat je die kon aanwenden! Je zit er zo wel helemaal in. Beterschap voor Astrum!
Succes ook met jullie eigen verwerking.
Hartelijke groeten,
Henk en Joke. -
13 Oktober 2014 - 22:33
Jacqueline Bakker:
Het was maar goed dat jullie idd gelijk in aktie konden komen!
En dat je schrikt van de situatie van het arme, onfortuinlijke kind, de erbarmelijke tocht naar het ziekenhuis, om vervolgens ook daar met allerlei mistroostige toestanden te maken te krijgen, geeft maar 'ns weer dat we in onze wereld met vele verschillende gradaties van erg-erger-ergst te maken hebben....
Alleen al daarom is het van belang dat mensen zoals jullie anderen met je reisverslagen de ogen openen. Natuurlijk leest men van alles en nog wat helaas in de verschillende media, en nu ook op social media, maar ooggetuigenverslagen komen toch veel indringender binnen. Alleen al om die reden wordt de wereld steeds kleiner, en kunnen we met elkaar er misschien meer gaan zijn voor elkaar ....
Fantastisch jullie inzet, en goed dat we dagelijks getuige mogen zijn van je korte, maar duidelijke impressies... Goed ook, dat de huidige technologie dit allemaal toelaat! Er is dus toch hoop!
Wij bidden allen voor jullie missie, de kinderen, en jullie zelf....
Ondanks alle ellende: veel genoegen, in de wetenschap dat je er zulk goed en dankbaar werk mee doet!!! -
13 Oktober 2014 - 23:09
Helma:
Beste Roald en Rianne.
Zojuist ook de blog van Wilma gelezen. Wat hebben jullie al veel meegemaakt in de eerste week. Fijn dat jullie hulp en ondersteuning zo dankbaar werk is. Heel veel succes verder.
Al een beetje gewend aan de temperatuur?
Hoe wordt het door jullie bij elkaar gespaarde bedrag besteed?
Tot jullie volgend verhaal.
Lieve groetjes aan Wilma en Gilbert.
Groeten vanuit Steenbergen. Hans en Helma. ♥️ -
14 Oktober 2014 - 07:52
Jacqueline Broeyer:
Jullie worden zo wel in het diepe gegooid! Wat een geluk voor Astrum dat je wist wat je moest doen. Net als alle anderen hoop ik dat het goed met zijn voet af loopt.
Hartelijke groeten,
Jacqueline -
15 Oktober 2014 - 09:31
Joanne Schuitemaker:
Wat een verhaal! Wat fijn Roald dat je precies wist wat je moest en kon doen. Goed dat je daar bent samen met Rianne.
Ook ik wens Astrum een voorspedig herstel en jullie veel zegen op jullie goede werk daar!
Hartelijke groet,
Joanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
