Op safari
Door: Roald +reisflyer
Blijf op de hoogte en volg Roald & Rianne
16 Maart 2017 | Oeganda, Lolim
Op safari.
Het moest er een keer van komen, een keer op safari. Petra, een van onze buren had het initiatief genomen om bij Pita voor zes personen een safari te regelen. Wel een rib uit ons lijf. Lekker twee dagen naar een Nationaal Park met een overnachting in de wildernis en een boottocht op de Nijl. Op de terugweg nog een bezoek aan het neushoorn reservaat. Alles prima voor elkaar, woensdag om 6 uur worden we opgehaald. Helaas kwam Petra dinsdagavond vertellen dat ze malaria had en zich erg ziek voelde. Woensdagmorgen moest ze besluiten om niet mee te gaan ze was te ziek om de lange reis mee te maken. Wel heel erg sneu voor haar. Ze wilde zo graag op safari, had alles geregeld en kon nu niet mee.
Om zes uur helaas zonder Petra aan de reis begonnen, zo'n zes, zeven uur voor de boeg.
Om ongeveer 12.30 uur reden we het Murchison Falls National Park binnen.
Het in het noordwesten van Uganda gelegen Murchison Falls National Park, één van de oudste nationale parken van Uganda. Het park ontleent haar naam aan de Murchison Falls, een waterval van circa 40 meter hoogte, waar de Victorianijl zich met donderend geweld door een 8 meter nauwe kloof perst.
Het in 1926 als jachtreservaat gestichte park kreeg in 1952 de status van nationaal park. Het is 3.840 km2 groot en is daarmee het grootste nationale park van Uganda. Murchison Falls NP wordt doorsneden door de Victorianijl. In het westen van het park stroomt de Victorianijl in het Albertmeer om vervolgens als Albertnijl haar weg te vervolgen naar de Middellandse Zee. De Murchison Falls zijn door de eerste Europese bezoekers Samuel en Florence Baker (1864) vernoemd naar Sir Roderick Murchison, de toenmalige president van de Royal Geographical Society. Murchison Falls NP is ten opzichte van de andere Ugandese nationale parken laaggelegen, zo tussen de 619 en 1.292 meter.
De donkere jaren
Rond 1960 werd het voortbestaan van het park ernstig bedreigd door de enorme hoeveelheid dieren. Vooral de ruim 14.000 savanneolifanten, met soms kuddes van 500 dieren, richtten een enorme ravage aan met betrekking tot de begroeiing van het park. Volgens de autoriteiten was er eigenlijk maar plaats voor 3.500 olifanten! Ook de enorme aantallen Afrikaanse buffels (25.600), Uganda kobs (30.000), Jacksons hartebeesten (16.000), wrattenzwijnen (11.000) en nijlpaarden (ruim 14.000) deden de vegetatie van het park geen goed.
Ten tijde van Amin werd er op grote schaal gestroopt en verdwenen dieren als witte en zwarte neushoorn en Afrikaanse wilde hond en namen de aantallen hoefdieren enorm af. Ook in de tijd na het afzetten van Amin werd Murchison Falls NP gebruikt als natuurlijke voorraadkamer door enerzijds de guerilla’s en anderzijds de militairen.
Pas vanaf 1990 begon de wederopbouw van het park. Van de 30.000 Uganda kobs waren er rond 1990 nog maar 6.000 dieren over. Wrang genoeg heeft de vegetatie ten tijde van, het massaal doden van de grote zoogdieren de tijd gehad om te herstellen. De aantallen grote zoogdieren zijn zich aan het herstellen, maar hebben nog niet het peil bereikt van de tijd voor de slachting.
Murchison Falls NP behoort op dit moment weer tot één van de mooiste parken van Uganda.
Landschappen
De Victoria Nijl deelt het park in twee nagenoeg gelijke delen. Het noordelijke gedeelte bestaat uit savanne begroeid met Borassus palmen, acacia’s en ooibossen. Hier hebben we door een deel van het gebied gecrost. Dit is een schitterend deel met vele dieren. Noem maar op, gestreepte jakhals, Afrikaanse buffel, savanneolifant, leeuw, defassa waterbok, oribi, Rothschilds giraffe, Jackson’s hartebeest, bosbok en wrattenzwijn (Boemba uit de Lionking).tga De Uganda kob, een antilope, en is één van de dieren die op het wapen van Uganda voorkomen. We hebben ze allemaal gezien vele van zeer dichtbij, schitterend.
Het zuidelijke gedeelte wordt gedomineerd door soms dicht bebost terrein en oerwoud. Dit zijn we doorgereden op weg naar de Nijl, waar we een boottocht van ongeveer twee uur gemaakt hebben. In deze twee uur hebben we de rechteroever afgespeurd naar allerlei dieren. Van de 76 soorten hebben we er verschillende gezien, zoals natuurlijk het nijlpaard en de krokodil. Verder nog de buffels en olifanten, waterbok en vele vogels, zoals de mooie visarend en ooievaars. Niet te vergeten de mooie soorten ijsvogels. Bij de waterval zijn we uitgestapt en naar boven geklommen. Een mooie maar zware klim van ruim drie kwartier. In het begin niet te dicht langs het water lopen. Er kan altijd een nijlkrokodil op de loer liggen. Ze kunnen met een snelheid van 30 km per uur uit het water komen! Op de top aangekomen heb je een prachtig uitzicht op de kloof waar het water doorheen geperst wordt. Bij helder weer zie je in de diepte de inmiddels tot rust gekomen rivier haar weg vervolgen naar het Albert meer.
Vandaar zijn we naar de lodge gereden, waar we na een heerlijk douche op het terras lekker een bier en glaasje wijn gedronken. Daarna lekker gegeten de dag afgesloten met een kampvuur. Op zo'n 10 meter gadegeslagen door een stelletje buffels. Geen zorg wij werden bewaakt door oom agent met geweer.
De noordelijke witte neushoorn, een tragedie.
Neushoorns zal je in Uganda in het wild niet meer tegenkomen. Door de burgeroorlog en stroperij is de noordelijke witte neushoorn sinds 1979 uit Uganda verdwenen. Wereldwijd leven er nog maar 6 vertegenwoordigers van deze ondersoort van de witte neushoorn in twee dierentuinen in de Verenigde Staten en Tsjechië.
In 1997 is een initiatief gestart om de witte neushoorn in Uganda te herintroduceren. In het ZIWA Rhino Sanctuary is een fokprogramma opgezet met zuidelijke witte neushoorns, de andere ondersoort van de witte neushoorn. In 2005/2006 werden de eerste zes neushoorns uitgezet in een 7.000 ha groot privégebied dat bestaat uit savanne en bos. Op dit moment leven er 19 neushoorns in ZIWA Rhino Sanctuary. We hebben hier op de terugweg een bezoek gebracht. Zeer interessant. De familie's worden 24/7 gevolgd door de Rangers om ze te observeren en te beveiligen. We konden hier de dieren te voet benaderen tot op een meter of 5.
Na dit bezoek aan de neushoorns kon de terugtocht beginnen. 22.30 thuis vermoeit van de reis maar zeer voldaan.
Het moest er een keer van komen, een keer op safari. Petra, een van onze buren had het initiatief genomen om bij Pita voor zes personen een safari te regelen. Wel een rib uit ons lijf. Lekker twee dagen naar een Nationaal Park met een overnachting in de wildernis en een boottocht op de Nijl. Op de terugweg nog een bezoek aan het neushoorn reservaat. Alles prima voor elkaar, woensdag om 6 uur worden we opgehaald. Helaas kwam Petra dinsdagavond vertellen dat ze malaria had en zich erg ziek voelde. Woensdagmorgen moest ze besluiten om niet mee te gaan ze was te ziek om de lange reis mee te maken. Wel heel erg sneu voor haar. Ze wilde zo graag op safari, had alles geregeld en kon nu niet mee.
Om zes uur helaas zonder Petra aan de reis begonnen, zo'n zes, zeven uur voor de boeg.
Om ongeveer 12.30 uur reden we het Murchison Falls National Park binnen.
Het in het noordwesten van Uganda gelegen Murchison Falls National Park, één van de oudste nationale parken van Uganda. Het park ontleent haar naam aan de Murchison Falls, een waterval van circa 40 meter hoogte, waar de Victorianijl zich met donderend geweld door een 8 meter nauwe kloof perst.
Het in 1926 als jachtreservaat gestichte park kreeg in 1952 de status van nationaal park. Het is 3.840 km2 groot en is daarmee het grootste nationale park van Uganda. Murchison Falls NP wordt doorsneden door de Victorianijl. In het westen van het park stroomt de Victorianijl in het Albertmeer om vervolgens als Albertnijl haar weg te vervolgen naar de Middellandse Zee. De Murchison Falls zijn door de eerste Europese bezoekers Samuel en Florence Baker (1864) vernoemd naar Sir Roderick Murchison, de toenmalige president van de Royal Geographical Society. Murchison Falls NP is ten opzichte van de andere Ugandese nationale parken laaggelegen, zo tussen de 619 en 1.292 meter.
De donkere jaren
Rond 1960 werd het voortbestaan van het park ernstig bedreigd door de enorme hoeveelheid dieren. Vooral de ruim 14.000 savanneolifanten, met soms kuddes van 500 dieren, richtten een enorme ravage aan met betrekking tot de begroeiing van het park. Volgens de autoriteiten was er eigenlijk maar plaats voor 3.500 olifanten! Ook de enorme aantallen Afrikaanse buffels (25.600), Uganda kobs (30.000), Jacksons hartebeesten (16.000), wrattenzwijnen (11.000) en nijlpaarden (ruim 14.000) deden de vegetatie van het park geen goed.
Ten tijde van Amin werd er op grote schaal gestroopt en verdwenen dieren als witte en zwarte neushoorn en Afrikaanse wilde hond en namen de aantallen hoefdieren enorm af. Ook in de tijd na het afzetten van Amin werd Murchison Falls NP gebruikt als natuurlijke voorraadkamer door enerzijds de guerilla’s en anderzijds de militairen.
Pas vanaf 1990 begon de wederopbouw van het park. Van de 30.000 Uganda kobs waren er rond 1990 nog maar 6.000 dieren over. Wrang genoeg heeft de vegetatie ten tijde van, het massaal doden van de grote zoogdieren de tijd gehad om te herstellen. De aantallen grote zoogdieren zijn zich aan het herstellen, maar hebben nog niet het peil bereikt van de tijd voor de slachting.
Murchison Falls NP behoort op dit moment weer tot één van de mooiste parken van Uganda.
Landschappen
De Victoria Nijl deelt het park in twee nagenoeg gelijke delen. Het noordelijke gedeelte bestaat uit savanne begroeid met Borassus palmen, acacia’s en ooibossen. Hier hebben we door een deel van het gebied gecrost. Dit is een schitterend deel met vele dieren. Noem maar op, gestreepte jakhals, Afrikaanse buffel, savanneolifant, leeuw, defassa waterbok, oribi, Rothschilds giraffe, Jackson’s hartebeest, bosbok en wrattenzwijn (Boemba uit de Lionking).tga De Uganda kob, een antilope, en is één van de dieren die op het wapen van Uganda voorkomen. We hebben ze allemaal gezien vele van zeer dichtbij, schitterend.
Het zuidelijke gedeelte wordt gedomineerd door soms dicht bebost terrein en oerwoud. Dit zijn we doorgereden op weg naar de Nijl, waar we een boottocht van ongeveer twee uur gemaakt hebben. In deze twee uur hebben we de rechteroever afgespeurd naar allerlei dieren. Van de 76 soorten hebben we er verschillende gezien, zoals natuurlijk het nijlpaard en de krokodil. Verder nog de buffels en olifanten, waterbok en vele vogels, zoals de mooie visarend en ooievaars. Niet te vergeten de mooie soorten ijsvogels. Bij de waterval zijn we uitgestapt en naar boven geklommen. Een mooie maar zware klim van ruim drie kwartier. In het begin niet te dicht langs het water lopen. Er kan altijd een nijlkrokodil op de loer liggen. Ze kunnen met een snelheid van 30 km per uur uit het water komen! Op de top aangekomen heb je een prachtig uitzicht op de kloof waar het water doorheen geperst wordt. Bij helder weer zie je in de diepte de inmiddels tot rust gekomen rivier haar weg vervolgen naar het Albert meer.
Vandaar zijn we naar de lodge gereden, waar we na een heerlijk douche op het terras lekker een bier en glaasje wijn gedronken. Daarna lekker gegeten de dag afgesloten met een kampvuur. Op zo'n 10 meter gadegeslagen door een stelletje buffels. Geen zorg wij werden bewaakt door oom agent met geweer.
De noordelijke witte neushoorn, een tragedie.
Neushoorns zal je in Uganda in het wild niet meer tegenkomen. Door de burgeroorlog en stroperij is de noordelijke witte neushoorn sinds 1979 uit Uganda verdwenen. Wereldwijd leven er nog maar 6 vertegenwoordigers van deze ondersoort van de witte neushoorn in twee dierentuinen in de Verenigde Staten en Tsjechië.
In 1997 is een initiatief gestart om de witte neushoorn in Uganda te herintroduceren. In het ZIWA Rhino Sanctuary is een fokprogramma opgezet met zuidelijke witte neushoorns, de andere ondersoort van de witte neushoorn. In 2005/2006 werden de eerste zes neushoorns uitgezet in een 7.000 ha groot privégebied dat bestaat uit savanne en bos. Op dit moment leven er 19 neushoorns in ZIWA Rhino Sanctuary. We hebben hier op de terugweg een bezoek gebracht. Zeer interessant. De familie's worden 24/7 gevolgd door de Rangers om ze te observeren en te beveiligen. We konden hier de dieren te voet benaderen tot op een meter of 5.
Na dit bezoek aan de neushoorns kon de terugtocht beginnen. 22.30 thuis vermoeit van de reis maar zeer voldaan.
-
16 Maart 2017 - 12:35
Jolanda:
Wat een bijzondere ervaring. Een echte "once in your life".
Ben benieuwd naar de film en foto's.
-
16 Maart 2017 - 12:48
Coby Spaans:
Wat een stuk geschiedenis, zo lijkt het net of wij ook op safari zijn.Geweldig dat jullie dit hebben gedaan.Verder nog veel succes met de werkzaamheden . -
16 Maart 2017 - 13:06
Géke:
Hoi, hoi,
Geweldig!! Wat hebben jullie alles mooi aan ons allemaal verteld. We waren er een beetje bij. Ook dit mag je jezelf best gunnen denk ik. Jullie zijn hard aan het werk, maar het is ook een schitterend land, zonde om daar weinig van mee te krijgen toch?
Geniet er samen van en wij kijken uit naar jullie volgende bericht!
Lieve groet,
Anne en Géke -
16 Maart 2017 - 14:30
Karin :
fijn dat er weer een update kwam, denken aan jullie! -
16 Maart 2017 - 18:21
Tieneke De Jong:
Leuk hoor en heel goed dat jullie dat doen. Kan helaas de foto's niet bekijken omdat we nu op wintersport zijn. Ga het morgen opnieuw proberen.
Gr. Herman en Tieneke -
16 Maart 2017 - 19:27
Jan En Wijntje:
Hoi Roald en Rianne,
Wat een mooi uitstapje hebben jullie gemaakt en veel dieren gezien. Wij hebben genoten van jullie filmpje en foto's. Wat hebben jullie veel te vertellen wanneer jullie weer thuis zijn. De hartelijke groetjes van ons en tot een volgende keer.
Jan en Wijntje -
16 Maart 2017 - 21:50
Jan Peter En Tineke:
Hallo Ronald en Rianne,
We hebben naar de films gekeken wat mooi zeg dat jullie dat zo van dichtbij konden filmen.Ook dat jonge dier wat dronk bij zijn moeder.
Nog een goede tijd daar.
Groeten van ons, JP en Tineke Sonneveldr -
17 Maart 2017 - 01:23
Hans Monster:
Hallo Rianne en Roald,
Heel leuk uitstapje zo, is weer eens wat anders.Als je dat ziet leven we maar in een heel klein landje.
Wij gaan binnenkort weer naar huis.Snowbirding is done then until the Fall.
Nog een fijne tijd daar.
Groetjes,
Hans en Suus -
17 Maart 2017 - 08:49
Rita En Paul:
Wat een prachtige foto's en wat een duidelijk verslag. Geweldig om te zien en te lezen. Nog een fijne tijd daar. Lieve groet van ons. -
18 Maart 2017 - 19:02
Wim & Marian:
Hallo Rianne en Ronald
Wat een geweldige belevenis en prachtige foto's.
Jullie verdienen het om dit mee te hebben gemaakt.
Nog een goede tijd daar.
Hartelijke groeten van ons. -
18 Maart 2017 - 19:13
Jacqueline Bakker:
Interessante en leerzame beschrijving! En fantastisch toch, onze dierenwereld op planeet aarde....
Geniet ervan! En wij dus mèt jullie dankzij de huidige moderne technieken!
Hartelijke groet,
Jacqueline -
18 Maart 2017 - 19:27
Wilma Welten:
Wat een geweldige ervaring en wat zullen jullie er van genoten hebben. Fijn hoor, dat nemen ze je nooit meer af.
Begrijp dat het verder ook goed gaat met jullie, de groeytjes daar en tot de volgende blog.
Heerlijk om zo met jullie mee te gaan.
lieve groet Wilma -
19 Maart 2017 - 17:01
Greet Van Giels:
Dank voor jullie mooie verhalen en foto's.
Prachtig! Geniet er nog van!
Groetjes,
Greet. -
27 Maart 2017 - 00:02
Ruud Saarloos:
Weer een prachtige ervaring in een land met totaal andere dimensies dan in dit landje aan de Noordzee. Veel plezier en succes verder.
PS Langs deze weg meld ik de geboorte van onze kleinzoon, zoon van Marieke en Adam. Alles is oké.
Ruud -
04 April 2017 - 14:22
Nel Velthorst:
Beste Rianne en Roald,
Ik kom niet zo vaak meer op de VU, vandaar dat ik nu pas jullie e-mail heb gezien.
Fantstisch om op safarim te gaan. Ik zou zo weer willen.
Willen jullie mijn vu email adres vergeten en voortaan het thuis e-mail adres gebruiken: nh.velthorst@kpnmail.nl
Blijven jullie nlang in Oeganda. Ik ben benieuwd wat jullie nu weer allemaal 'repareren'.
Vriendelijke groeten, Nel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
