Kerstfeest op Noah's Ark
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Roald & Rianne
28 December 2014 | Oeganda, Mukono
‘s Morgens al vroeg de kinderen in bad en hun mooiste, vaak nieuwe, kleren aan. Ze zien er allemaal prachtig uit. Eten geven en dan naar de kerk waar het hele gezin bij elkaar komt om het kerstverhaal te horen. Dan koffie drinken. De kinderen eerst in de woonkamer van het kinderhuis limonade met cake en wij daarna bij Piet en Pita aan de koffie met cake. Na de koffie spelletjes voor de kinderen en wij gingen de BBQ voorbereiden. Dat houdt in 250 hamburgers op de BBQ en ik de 300 worstjes in de frituur. Om 4.00 uur is het tijd voor de kerstcadeautjes. In de woonkamer van het kinderhuis delen papa en mama zo’n 2000 kadootjes uit, die de dagen daarvoor eerst allemaal zijn ingepakt. Om 6.00 uur is het etenstijd. Heerlijk buiten onder de partytent met alle kinderen. Eerst voor de kleintjes een half broodje hamburger en een worstje met rauwkost en heerlijke, door Pita zelfgemaakte, knoflooksaus, natuurlijk aangevuld met een flesje soda. Daarna komen de grotere kinderen en de aunties en onkels. Als toetje een lekker ijsje. Een waarlijk feestmaal voor de kinderen. ’s Avonds voor iedereen vanaf 8 jaar een kerstfilm.
2e kerstdag of boxingday waren er door verschillende groepjes kinderen en ouderen presentaties zoals liedjes en muziek, dansjes. Een auntie had zelfs een Hollands kerstliedje ingestudeerd en de band speelde verschillende christmas carrols. ‘s Middags was er na het eten, krentenbol en broodje worst, een spelcarousel. Het avondeten was een lekkere salade met een ei en een flesje soda en meloen toe. Voor ons drukke dagen maar de kinderen genoten van het eten en het vermaak.
Op de achtergrond wordt speelt een ander kerstverhaal. Er wordt een 7 maands kindje geboren. In het ziekenhuis heeft iedereen kerstreces dus komt moeder en kind op een bodo-bodo naar noah’s ark om het kind in de couveuse te leggen.
Dan hebben we ook onze eigen probleem kindertjes.
Patrick blijft een zorgenkindje die kleine stapjes vooruit gaat. Is nu van sonde voeding naar fles gegaan maar heeft nog een lange weg te gaan.
Joel is nu bijna 3 mnd. en sinds 8 december bij ons. Hij is achter gelaten door zijn moeder in een ziekenhuis in Kampala met een briefje dat ze het niet meer zag zitten om voor hem te zorgen. Het is ook erg moeilijk, Joel is geboren met een open ruggetje en dat is voor de moeder naast een financieel probleem ook een vloek van de goden voor haar. Daarbij ontwikkelt er bij hem een waterhoofd. In het zieken huis kunnen ze hem niet opereren omdat er in het hele land geen drain is te krijgen. Tamar zal bij terugkomst, na de kerst, een drain meenemen uit Holland en dan kan hij op 5 jan. geopereerd worden. Als hij dat haalt, want hij krijgt het met de dag moeilijker om adem te halen. Het is voor de directe mensen die hem verzorgen een hele zware taak.
Het geeft ook financieel een zware belasting. Patrick die al een dikke rekening heeft opgebouwd en Joel die nu naar het ziekenhuis moet. Het moet allemaal eerst betalen en dan pas handelen en verzekering kennen ze hier niet.
Is er nog wat over van uw Kerst?? Denk dan aan deze zorgkinderen.
2e kerstdag of boxingday waren er door verschillende groepjes kinderen en ouderen presentaties zoals liedjes en muziek, dansjes. Een auntie had zelfs een Hollands kerstliedje ingestudeerd en de band speelde verschillende christmas carrols. ‘s Middags was er na het eten, krentenbol en broodje worst, een spelcarousel. Het avondeten was een lekkere salade met een ei en een flesje soda en meloen toe. Voor ons drukke dagen maar de kinderen genoten van het eten en het vermaak.
Op de achtergrond wordt speelt een ander kerstverhaal. Er wordt een 7 maands kindje geboren. In het ziekenhuis heeft iedereen kerstreces dus komt moeder en kind op een bodo-bodo naar noah’s ark om het kind in de couveuse te leggen.
Dan hebben we ook onze eigen probleem kindertjes.
Patrick blijft een zorgenkindje die kleine stapjes vooruit gaat. Is nu van sonde voeding naar fles gegaan maar heeft nog een lange weg te gaan.
Joel is nu bijna 3 mnd. en sinds 8 december bij ons. Hij is achter gelaten door zijn moeder in een ziekenhuis in Kampala met een briefje dat ze het niet meer zag zitten om voor hem te zorgen. Het is ook erg moeilijk, Joel is geboren met een open ruggetje en dat is voor de moeder naast een financieel probleem ook een vloek van de goden voor haar. Daarbij ontwikkelt er bij hem een waterhoofd. In het zieken huis kunnen ze hem niet opereren omdat er in het hele land geen drain is te krijgen. Tamar zal bij terugkomst, na de kerst, een drain meenemen uit Holland en dan kan hij op 5 jan. geopereerd worden. Als hij dat haalt, want hij krijgt het met de dag moeilijker om adem te halen. Het is voor de directe mensen die hem verzorgen een hele zware taak.
Het geeft ook financieel een zware belasting. Patrick die al een dikke rekening heeft opgebouwd en Joel die nu naar het ziekenhuis moet. Het moet allemaal eerst betalen en dan pas handelen en verzekering kennen ze hier niet.
Is er nog wat over van uw Kerst?? Denk dan aan deze zorgkinderen.
-
29 December 2014 - 08:57
Margreeth En Co:
Lieve Roald en Rianne,
Wij hopen dat het ' Kesrtgevoel' jullie energie en moed geven om door te gaan en het vol te houden. Veel zorgen om de kinderen en dan geen spullen kunnen krijgen.
Het nieuwe jaar komt eraan en wat zal dat brengen. We wensen jullie alle goede toe voor het nieuwe jaar met een memorabel begin. Sterkte nog de komende tijd!
Groeten en veel liefs, Margreeth en Co -
29 December 2014 - 14:22
Marja:
Lieve Rianne en Roald,
Dank voor jullie verhaal over de periode rond Kerst. Leuk om de foto's te bekijken. Jullie inspanningen voor de kerstmusical waren indrukwekkend! Duizenden bezoekers! Hopelijk leverde dat behoorlijk wat donaties op voor het tehuis. Schrijnend dat een pas bevallen moeder met haar te vroeg geboren baby wegens 'kerstreces' niet opgenomen kan worden in het ziekenhuis voor een couveusebehandeling. Naar onze maatstaven iets onbegrijpelijks. Voor een kind dat een operatie nodig heeft om te overleven, is een drain niet beschikbaar. Ook voor de financiën voor medische hulp voor de kinderen van het tehuis is er dus afhankelijkheid van donoren. Samen met de door jullie beschreven inspanningen voor het kindertehuis roept het veel vragen op. Het geeft mij een wrang beeld van een land dat zichzelf voor kwaliteit van leven zo afhankelijk toont. Fijn dat jullie daar de afgelopen maanden iets aan konden bijdragen en dit met ons deelden de afgelopen drie maanden. Het zal denk ik wel enige tijd vergen om wat los te komen van jullie bijzondere ervaringen met de realiteit van het dagelijks leven daar in Oeganda. Afscheid nemen van de kinderen en collega-vrijwilligers zal niet makkelijk zijn, maar neem alle mooie herinneringen mee in jullie hart!
Wij wensen jullie een goede jaarwisseling en een behouden reis en thuiskomst volgende week!
Liefs en groet, Leo en Marja. -
29 December 2014 - 18:06
Kim:
Hoi Roald,
Ik geef je het mail adres van Margriet de Winter, zij was in november/ december in Uganda. Mogelijk heeft het ziekenhuis in Rakai een drain liggen.
Via de mail kan je haar dit vragen. Zij weet wat er aanwezig is in het ziekenhuis en mogelijk weet zij nog wel een ander adres. Vertel je verhaal via de mail aan haar en dat het via mij komt. Zij heeft ook geholpen met het adres van de vrouwen markt.
margrietdewinter@live.nl
Hopelijk heb je succes voor Joel.
Lieve groet Kim -
29 December 2014 - 19:42
Margriet De Winter:
Hoi Roald
Ik kreeg je verslag via Kim Ebbelaar
Ik heb zeker geen drain in het ziekenhuis in Rakai ,en zouden ze überhaupt dat in kampala kunnen opereren
Ik weet dat ze weleens kinderen met waterhoofd naar de universiteit in mbarra sturen
Veel succes daar
Gr Margriet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
